Technika chirurgiczna

Technika chirurgiczna

Technika chirurgiczna. Postępowanie chirurgiczne w uszkodzeniach narządów miąższowych od lat ma swoje stałe miejsce w publikacjach z dziedziny traumatologii, postępy w zakresie materiałów używanych do szycia (szwy atraumatyczne), możliwości stosowania włókien syntetycznych (dakron, teflon), kleje tkankowe, materiały hemo- statyczne (spongostan oxycel), oraz wprowadzenie nowych technicznie metod chirurgicznego onracowann uszkodzonego narządu spowodowały, że obecnie splenectomia lub częściowe pourazowe resekcje wątroby są zabiegami wykonywanymi sporadycznie.

Nie bez znaczenia dla rozwoiu zabiegów oszczędzających narząd uszkodzony urazem były prace Kinga i Shumackera (1952) donoszące o znacznym osłabieniu mechanizmów obronnych ustroju, związanych z obniżeniem immunoelobulin odnornościowych, białek reaktywnych oraz makrofagów u dzieci po pourazowej splenectomii. W świetle aktualnych badań stwierdzona rola śledziony w systemie bariery immunologicznej jest już bezsporna i dlatego istotnym dla każdego chirurga powinno być w przypadku uszkodzenia tego narządu dążenie do jego za-chowania w zakresie dopuszczalnych zmian, jako integralnie funkcjonalnej części ustroju, ponieważ jak wykazały prace Schwartza i Goldhorna (1978) autoprzeszczepy tkanki śledzionowej mające do tej pory wielu zwolenników, niezależnie od rozmiaru i umiejscowienia wyizolowanej po resekcji tkanki, nie mają istotnego wpływu na ogólną odporność ustroju dziecka.

Related articles

Back to Top